ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ

Η ανάγκη του ανθρώπου να χρησιμοποιήσει κάτι καλύτερο από το δέρμα του για προστασία από το κρύο σύντομα τον ώθησε να χρησιμοποιήσει τα δέρματα των ζώων που έβλεπε να αντέχουν στο κρύο καλύτερα απ' τον ίδιο. Φυσικά προέκυψε η ανάγκη να τα προσαρμόσει καλύτερα πάνω στο δικό του σώμα και έτσι αναγκάστηκε να κάνει τα πρώτα βήματα της κοπτικής - ραπτικής. Οι καθημερινές πρακτικές αλλά και αισθητικές του ανάγκες έδωσαν γρήγορη ώθηση στην τέχνη της ραπτικής και σύντομα εξέλιξε τόσο ειδικά εργαλεία όσο και υλικά.
Σύντομα χρησιμοποίησε και το μαλλί των ζώων, έφτιαξε κλωστές απ' αυτό για να ράψει τα δέρματα αλλά αργότερα έπλεξε και ύφανε τα πρώτα υφάσματα. Αργότερα βρήκε υλικά σαν το βαμβάκι και το λινάρι που μπορούσαν να φτιάξουν εύκολα παρόμοια ή και καταλληλότερα για διάφορες χρήσεις υφάσματα.

ρούχα



Το ευκολώτερο και πιό συνηθισμένο αρχαίο ρούχο ήταν ένα ύφασμα τυλιγμένο γύρω από το σώμα. Αλλού πήρε την μορφή χιτώνα, αλλού σάκου και ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες και τις συνήθεις των ανθρώπων καθοριζόταν το μήκος, το πάχος και ο τρόπος ντυσίματος.

Το παντελόνι εμφανίζεται μαζικά στούς Σκύθες (νομαδικός λαός της Μαύρης Θάλασσας) από το 350 π.Χ. αλλά αργεί να διαδωθεί σε άλλους λαούς και σε κάποιους λαούς θεωρείται μέχρι και σήμερα ανήθικο να φορεθεί από γυναίκες. Οι κάλτσες πάντως ήταν γνωστές από την αρχαιότητα.

Το σουτιέν αν και είναι μόδα του 20ου αιώνα, χρησιμοποιούταν από τις αρχαίες ρωμαίες στην μορφή ενός υφάσματος που δενόταν με τρόπο που να στηρίζει το στήθος.

Τα εσώρουχα άργησαν ιδιαίτερα να καθιερωθούν, ιδιαίτερα στις κατώτερες τάξεις, αλλά το G-string χρησιμοποιούταν ακόμα και στους πρωτόγονους λαούς, και πάρα πολύ στους Αιγύπτιους.



αδιάβροχα

Η αδιαβροχοποίηση υφασμάτων αλλά και οτιδήποτε άλλου σκεύους ήταν ένα πρόβλημα που έγιναν προσπάθειες να λυθεί από πολύ παλιά. Χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές λίπος ζώων το οποίο επαλειφόταν σε ότι ήθελε στεγανοποίηση. Με την βοήθεια ζέστης από φωτιά (και αργότερα με σιδέρωμα) το λίπος εισχωρούσε στο ύφασμα καλύτερα εμποτίζοντας τις ίνες και αδιαβροχοποιώντας τες. Με τον ίδιο τρόπο βελτίωναν και την στεγανότητα των παπουτσιών τους σε ραφές κλπ. Η ίδια βασική μέθοδος χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για συντήρηση και αδιαβροχοποίηση κυρίως δερμάτινων προϊόντων.

Οι ινδιάνοι της Νότιας Αμερικής χρησιμοποιούσαν λάστιχο από δένδρα που με την βοήθεια κάποιου άγνωστου πια φυτικού υγρού το σκλήραιναν και αποκτούσαν από αδιάβροχα παπούτσια μέχρι αδιάβροχα ρούχα. Με παρόμοιο τρόπο έφτιαχναν και αδιάβροχα παγούρια αλλά καιμπάλες για παιχνίδια.



προστασία υφασμάτων

Κατά την αποθήκευση των υφασμάτων πέρα από την υγρασία που σύντομα έμαθαν να αποφεύγουν με καλά αεριζόμενα σημεία αποθήκευσης, πολλές φορές υπήρξε πρόβλημα και με έντομα ή μικρά τρωκτικά που έβλεπαν τα υφάσματα σαν εναλλακτική τροφή τους! Για να αποφύγουν τέτοια προβλήματα χρησιμοποίησαν από παλιά φυτά με έντονη μυρωδιά που δεν τα πλησίαζαν εύκολα τα επίφοβα έντομα. Η λεβάντα και ο βασιλικός είναι τα πιο γνωστά απ' αυτά.